retraite BEF tot de Marne of "the retreat from Mons"

Het Britse expeditieleger onder leiding van French had voor het eerst contact met de Duitsers bij de Belgische plaats Mons waar een slag plaats vond van 22 tot 24 augustus. Deze gevechten worden beschouwd als onderdeel van de z.g. Slag aan de grenzen (20-23 augustus).

Gedurende 13 dagen daarna (23 augustus tot 5 september) moest dit BEF (Brits Expedition Force) zich terug trekken samen met de Fransen die zich zowel aan hun linker als rechter vleugel bevonden. Vaak waren er overdag gevechten waardoor het mogelijk was 's nachts ongehinderd verder terug te trekken. Daarbij was er weinig tijd voor rust.

Over deze retraite van de BEF kan men lezen in dagboeken/herinneringen van ooggetuigen, zie daarvoor bij de militaire ooggetuigen periode 1914/1915.(French, Gleichen, Stewart en Watson) en bij Philip Gibbs: the soul of war.

Onderstaande geografisch kaartje laat de omlijnde locaties zien waar langs dit BEF zich terug trok om uiteidelijk direct oostelijk van Parijs een stelling te betrekken en deed mee met de Fransen in de slag bij de Marne vanaf 6 september.  

 

Ondertussen resulteerde de oproep van Kitchener in meer dan 3 miljoen vrijwilligers (the new army), veel meer dan het Engelse leger op dat moment aankon. De morele druk in de publieke opinie  om vrijwillig in dienst te gaan was ook groot. Je had als manlijke burger de kans dat een dame je een witte veer opspelde als teken van lafheid.