oorlogsverloop 1914

Een aantal musea, in dit geval het museum in Peronne geven met duidelijk teksten en veel visueel materiaal het verloop weer van de oorlogshandelingen.

1914: bewegingsoorlog in Europa.

zie hieronder

Bij het uitbreken van de oorlag werden door de generale staven de plannen ten uitvoer gebracht die lang tevoren al voorbereid waren.

Het plan “17” dat een Frans offensief inhield faalde in de Elzas en Lotharingen. Gelijktijdig trok het grootste deel van het Duitse leger door België volgens het “Schlieffen” plan. Hun offensief werd aan de Marne een halt toegeroepen tussen 6 en 9 september. En in december was het front gestabiliseerd tussen de Zwitserse grens en de Noordzee.

In het oosten lanceerden de Russen op 18 augustus hun aanval op Oost Pruisen maar één van hun legers werd bij Tannenberg verslagen en het andere leger werd terug gedrongen.

In het zuid oosten trokken de Russen Galicië binnen en de Turken begonnen een offensief in de Kaukasus.

Ondertussen weerstonden de Serven aan de Donau met succes de Oostenrijk Hongaarse troepen (tegen alle verwachtingen) en bevrijdden Belgrado.

Binnen 4 maanden waren alle offensieve strategische plannen tot niets gekomen.

1914: het Duitse offensief aan het westerse front.

Op 7 augustus lanceerden de Fransen hun aanval op Elzas Lotharingen, vervolgens in de Ardennen. Geen van deze aanvallen was succesvol: de kracht van het Duitse legers met hun vuurkracht was onderschat.

Ondertussen ontplooide zich het grote Duitse offensief waarbij de troepen van 4 tot 16 augustus door België trokken, ondanks verzet bij Luik, en vervolgens, terwijl de Belgen zich op Antwerpen terug trokken, werd de noord Franse grens bedreigd. Het gecombineerde Franse en Engelse leger was alleen in staat om het tempo van het Duitse voortgang te drukken, eerst bij de Sambre met de slag bij Charleroi en daarna bij Le Cateau en Guise. De Duitsers trokken de Aisne en de Marne over en hadden Parijs binnen bereik.

zie hiernaast

Echter deze geforceerde opmars had de Duitse infanterie uitgeput. In het Franse leger maakte generaal Joffre gebruik van deze weken van terug trekken om veel van zijn officieren te vervangen en om verse troepen van de Vogezen naar Champagne te verplaatsen. In het begin van september waren de geallieerden klaar voor een tegen offensief.

1914: stabilisatie van het westerse front

zie hiernaast

Begin september ontstond een Frans Duits front langs de toppen van de heuvels in de Vogezen.

In Champagne begonnen de geallieerden hun aanval op de rechter vleugels van de Duitsers op 6 september en gooiden de bedoelingen van de vijand in de war tijdens de slag aan de Marne (6-9 september). De Duitsers werden gedwongen om terug te trekken en hielden stand op de hoogten die uitkeken op de Aisne waar ze loopgraven groeven. Na vruchteloze aanvallen van de geallieerden groeven deze hun eigen vededigingslijn.

Ten noord westen van Compiègne was een gebied waar geen van de partijen tot nu toe een claim had op gelegd. Vanaf 13 september trachtten zowel de geallieerden als de Duitsers om elkanders flanken heen te trekken (de race naar de zee). Er waren gevechten aan de Somme, bij Arras en aan de Ijzer waarmee de frontlinie werd uitgebreid naar de Noordzee.

Aan het einde van 1914 lagen Duitse en geallieerde loopgraven tegenover elkaar langs een front van 750 km. Een nieuw soort oorlog begon. Ondanks alle pogingen om het initiatief te nemen bleef deze stellingen oorlog bestaan tot het voorjaar van 1918.