evacuation zone: het transport door Frankrijk

In de zg evacuatiezone werden de gewonden verder vervoerd vanaf de CCS's het achterland in naar basis (base)  hospitalen en havenplaatsen. Het meest gebeurde dit door de ambulance treinen. Mijn krijgt een goede indruk over deze gewonden transporten per trein uit het dagboek van een onbekende Engelse nurse: Diary of a nursing sister on the western front, 1914-1915.

Locaties vanwaar gewonden per trein werden vervoerd waren oa: Poperinghe, Hazebrouck, Steenvoorde, St Omer, Nieppe (vlak bij Armentières), Bethune, Choques (even ten westen van Bethune) en Merville.

Havens die zo per ambulancetrein werden bereikt waren oa: Le Havre, Etretat, Le tréport, Boulogne an Calais vanwaar het transport over zee (HetKanaal) naar Engeland plaatsvond.

hieronder: een zg VAD (Voluntary Aid Detachment) rust station op een basis treinstation. Hulpverleners bereiden zich voor op een volgende treinlading gewonden.

(tekening van Muirhead Bone)

De Voluntary Aid Department, in 1909 gesticht door het Britse Rode Kruis en gelieerd aan het ministerie van Oorlog, was oorspronkelijk een binnenlandse hulporganisatie in geval van een Duitse invasie. In 1914 waren 50.000 vrouwen lid. Ze werden gewoonlijk als 'VAD's' aangeduid. De functie-eisen waren laag: het bezit van een EHBO-diploma en het diploma thuisverpleging. Evenals Brittain waren de meeste VAD's afkomstig uit de middle en upper middle class. Dit vormde een potentiële bron van spanning met de gediplomeerde verpleegsters: die hadden een opleiding van drie jaar gevolgd en waren merendeels afkomstig uit de working en lower middle class - hoger opgeleid hadden zij een lagere sociale status.