collecting zone: het slagveld
Voorwaarts trekkende troepen kunnen niet stoppen om voor gewonde soldaten te zorgen. Elke soldaat heeft noodverband bij zich om zo mogelijk hun eigen wonden te verzorgen. Gewonde soldaten moeten wachten tot brancard dragers gearriveerd zijn. Zodra ze zijn opgepikt door deze dragers worden ze naar de regiment hulpposten gebracht, meestal in een reserve loopgraaf. Daar worden de wonden door de regiment's medical officers schoon gemaakt, verbanden worden aangelegd en de nodige injecties gegeven (anti tetanus) Vervolgens worden de gewonden vervoerd naar een hogere verband stations (main en advanced dressing station/veldambulances). Daar worden de wonden opnieuw behandeld en soms vonden daar spoed amputaties plaats.
Bij zware gevechten werden deze verbandposten overspoeld door de enorme aantallen gwonden die vaak in de open lucht lang op enige hulp moesten wachten. Het vervoer naar de CCS’s gebeurde op allerlei wijzen. In de veldambulances bevonden zich ook de depots van stretcher dragers. Gewonden die nog in staat waren om zelf te lopenwerden hier ook verzameld.
Daarna worden de gewonden overgeplaatst naar de CCS’s (Casualty Clearing Station’s) die weer een onderdeel zijn van de casuality evacuation keten, voor transport nog verder terug van de frontlijn. Deze stations worden bemand door troepen van Royal Army Medical Corps (RAMC).
De taak van de CCS's was alleen om mensen te behandelen die weer terug konden gaan naar hun onderdeel of om hen klaar te maken voor het basis hospitaal. CCS's waren meestal gelocaliseerd net buiten het bereik van de vijandelijke artillerie en in de buurt van spoorwegen om daarmee een snel transport mogelijk te maken. Hoewel de CCS's nogal groot waren werden ze vaak weer verplaatst, vooral tijdens het massale Duitse offensief in het voorjaar van 1918 en tijdens de geallieerde opmars daarna in de zomer en herfst. Veel CCS’s werden vervolgens verplaatst naar België en later met het bezettingsleger naar Duitsland in 1919.
De locaties van CCS’s kunnen tegenwoordig herkend worden aan een cluster van oorlogskerkhoven er rondom heen.
De naam Casualy Clearing Station (CCS) is voor het eerst gebruikt door het Britse leger en die van de overige Commonwealth staten om de medische faciliteit te beschrijven die achter het front werd gebruikt om gewonde soldaten te behandelen.
