Fromelles Pheasant Wood Cemetery

De maquette van het nieuw ontworpen oorlogskerkhof voor de lichamen van soldaten gesneuveld in de slag bij Fromelles

Dit nieuwe oorlogskerkhof was klaar in januari 2010 en werd geopend in aanwezigheid van prins Charles. De soldaten uit het massagraf werden hier opnieuw begraven met militaire eer tijdens een aantal diensten in januari en februari 2010. De eerste herbegrafenis vond plaats op 30 januari 2010. Het gaat om ongeveer 250-300 man.

OP deze foto van boven is een soort tribune aangebracht, het gaat waarschijnlijk om de plechtige begrafenis op 19 juli 2010, 94 jaar na dato.

Na identificatie met DNA konden oude gegevens toegevoegd worden en waarschijnlijk is dit naar de nabestaande familie gestuurd die het hier heeft achter gelaten.

De Fromelles (Pheasant Wood) Militaire begraafplaats is een WO I cemetery gebouwd door CWGC even buiten Fromelles in Noord Frankrijk. Het werd daar neergelegd tussen 2009 en 2010, het eerste nieuwe Commonwealth War Graves Commission cemetery in meer dan 50 jaar. De begraafplaats bevat de graven van 250 Britse en Australische soldaten die sneuvelden op 19 juli in de slag bij Fromelles.

Op 27 oktober zijn we vanuit Ieper naar Fromelles gereden, ongeveer 30 km. De weg voert langs en over de frontlinie van 1914-1918. Langs bekende plaatsen als Armentierre. De plaatsen zijn als destijds weer herbouwd, liggen lintgewijs langs de weg en doen wat mistroostig aan.

In Fromelles wordt het nieuwe war cemetery direct aangegeven. Eerst nog koffie gedronken in een locaal café dat nu een duidelijk Australisch karakter heeft door attrubuten en andere relikwieën aan de muur. Een jeugdige waardin achter de tap onderhoudt zich met een dorpsgenoot die tijdens koffietijd nu al aan het bier is. Even later stapt een Australisch echtpaar binnen waar wat mee gepraat is. Ze bezoeken de slagvelden waar de Australiërs hebben gevochten.

Het nieuwe oorlogskerkhof is van de reeds bestaande oorlogskerkhoven nauwelijks te onderscheiden qua stijl en opzet. In ieder geval na het bezoeken van talloze oorlogskerkhoven van veel oudere data valt niet direct op dat dit ner nieuw is. Wel is opvallend dat vele graven vergeleken met andere reeds een bezoek hebben gehad van verre familie uit Australië.

Bij het vertrek vraag ik aan een groepje vermoedelijk Engelsen de weg naar de plaats van het massagraf bij het Pheasant Wood. Een kennelijk gids wijst het aan, vlak bij. Hij zegt een goede vriend van Peter Barton te zijn. Ik geef aan een aantal boeken van deze Engelse militair historicus te bezitten, hij heeft ze allemaal. Volgens hem is Peter Barton de belangrijkste man geweest in deze ontdekking waarop ik hem wijs op het werk van Lambis Englezos. Na het bezoek van Peter Barton aan de archieven in Munchen zou alles duidellijk zijn geworden. Tenslotte vertelt hij me dat volgens Peter Barton er meer massagraven moeten zijn die nog onbekend zijn. Hij zou wel eens gelijk kunnen hebben.