(dag)boeken van de geallieerde militairen 1916-1918

Floyd, Thomas Hope: At Ypres with Best-Dunkley

periode: 1917

Geschreven door een jong officier, 2e luitenant die in Manchester afscheid neemt van zijn ouders en vertrekt om Londen, Southampton, Le Havre in Etaples terecht te komen. Etaples is een bekend verzamelpunt voor militairen uit Engeland, nog buiten bereik van de Duitse kanonnen. Het is mei 1917.

Het verhaal is samengesteld uit delen dagboek en brieven die naar huis geschreven werden.

De voorbereiding voor de 3e slag van Ieper is in volle gang. Hij komt aan in Ieper, totaal verwoest, en zijn ondekomen is "the Prison". Als onderkomen (billet) werden in Ieper ook veel gebruikt de wallen (ramparts) rondom deze oude middeleeuwse stad.

De commandant is de kolonel Best Dunkley, een wat moeilijk heerschap waar Floyd het toch redelijk mee kan vinden.

Er wordt veel getraind in een gebied wat ten zuiden van Ieper, Noord Frankrijk.

Maakt zijdelings het succes mee van de verovering van Mesen.

Weer terug in de salient, veel in de voorste loopgraven. Nogmaals een rustpauze in Watou, een dorp even voorbij Poperinge, vlak tegen de Franse grens.

Dan terug naar Ieper en op 31 jul begint de 3e slag. Over de top, grote verliezen, raakt gewond, een "blighty" en strompelt broederlijk met een aantal Duitse krijgsgevangene terug naar Ieper, langs diverse verbandposten en gaat in Watou mee met een ambulance trein.

De kolonel die in de periode dat ze in Watou waren vader was geworden (kind waarschijnlijk nooit gezien) raakte op die dag ernstig gewond en is enkele dagen later overleden. Postuum werd hem het VC toegekend. Het verhaal eindigd in een hospitaal in Engeland waar hij verneemt hoe het met de rest van zijn onderdeel is gegaan, het merendeel is gesneuveld.

Holmes, Robert Derby : A Yankee in the Trenches

periode: 1916

Vrijwilliger uit de USA (Boston) gaat begin 1916 naar Europa, overtocht als een verzorger van paarden, moet in Londen aanmonsteren, lukt niet direct vreemd genoeg, maar wel als iemand hem voorhoudt dat hij uit Canada komt.

Van Southamton naar Le Havre, training in Bonfleur en vervolgens naar het front in het gebied van Lens. Beschrijft het leven in de loopgraven en alles wat er om heen speelt. Is ook nog bij Vimy en eindigt in het gebied van de Somme. Gaat ettelijke keren "over de top", verbazingwekkend dat hij het er leven afbrengt. Raakt gewond bij Highwood (Somme gebied), herstelt aan de Franse noordkust, helaas geen "blighty".

Terug in het Somme gebied en maakt de eerste tankaanvallen mee.

Ergens tussen Albert en Bapaune opnieuw gewond, enige overlevende van een groep die een Duitse loopgraaf moest veroveren, gewond en nu wel een "blighty". Langs verschillende hospitalen, uiteindelijk Rouen, gaat terug naar Engeland voor verder herstel en wordt ontslagen. Terug naar de USA.

Geeft adviezen voor achterblijvers in de USA. Dit land stuurt vanaf 1917 soldaten naar Frankrijk. Wat kun je het beste naar de soldaten sturen.

Liveing, Edward G. D.: Attack / An Infantry Subaltern's Impression of July 1st, 1916

Het verhaal van een subaltern (officier beneden de rang van kapitein) bij zijn aanval met zijn bataljon op Gommecourt op 1 juli 1916. Een zeer levendige beschrijving van de dag eraan vooraf gaand, het marcheren naar de aanvals trench, het inleidende bombardement en uiteindelijk het "over de top" gaan. Zijn belevenissen en gedachten gedurende de slag op het no mans's land, ziet velen sneuvelen, gewond raken totdat hijzelf gewond raakt, een "blighty".

Terugkeer naar eigen linie en opvang in een "advanced dressing station". Ziet hoe zowel Duitse als Engelse medische hulptroepen en militairen zelf elkaar helpen terwijl een duizend yard verderop men elkaar aan het afslachten is. Toch nog enige menselijkheid. Het vervoer per ambulance naar een treinstation ergens aan de weg Doulens Arras en terug naar "Blighty".

Gilbert Nobbs: On the right of the British line:

Engelse kapitein vertrekt in 1916 naar Frankrijk en komt via Le Havre, daarna per trein via Rouen op zijn oorlogsbestemming. Geen idee waar hij terecht zou komen, uiteindelijk is het Corbie aan de Somme. Wordt ingezet bij het Thrones wood met zicht op Combles. Het is dan september 1916, de slag aan de Somme woedt dus al enkele maanden. Bij een aanval hier in de buurt raakt hij gewond aan het hoofd en ontdekt ergens in het no man's land dat hij totaal blind is geworden. Gevonden door Duitsers en beland als POW in een kamp bij Hannover. Kampleven beschreven. Voeding, cultuur, ontvangen van pakketten uit Engeland, dagelijkse beslommeringen etc. Hij wordt overgeplaatst naar een kamp bij Osnabrück. Via een "Zwitserse Commissie" in aanmerking voor uitwisseling en kan na ongeveer 3 maanden via Aken, België, Nederland terug keren naar Engeland waar hij al op de lijst stond van killed in action.

Priestley, Raymond Edward: Breaking the Hindenburg line, the story of the 46th (North Midland) Division

periode 1918: september/oktober

eerste publicatie: 1919

Begint met de voorgeschiedenis van de 46e (north midland) divisie. Dit was van origine een territoriale eenheid, eerder oa ingezet bij Gommecourt op 1 july 1916.

Het boek geeft een beschrijving van de Hindenburglinie in het gebied voor Bellinglise tot ongeveer de ingang van het kanaal in de Rickeval tunnel. Lijkt voorafgaand een niet te nemen hindernis. Links van hen, dus ten noorden, zouden de Amerikanen en Australiërs aanvallen over het deel van het kanaal dat dus grotendeels onder de grond liep.

In de dagen voorafgaand aan de aanval op het kanaal (29 september) waren er ook gevechten bedoeld voor een zo gunstig mogelijke uitgangspositie. Waren niet geheel succesvol. Bij de voorbereidingen veel aandacht voor het oversteken van het kanaal, materiaal voor vlots (rafts), opblaasbare boten, soldaten kregen zwemvesten, er werd elders (Sommegebied)geoefend met deze uitrusting. Gedurende de 2 dagen voor 29 september werd de Duitse linie geteisterd door een heftige ononderbroken barrage waardoor de verdedigers gedurende deze periode verstoten bleven van noodzakelijke toevoer (voeding, munitie). Werkte natuurlijk ook op het moreel van de Duitse soldaten. Tevoren was bekend dat met de verovering van het kanaal met overzijde ook de stad St Quentin in geallieerde handen zou vallen. Duidelijk aanval werd zeer zorgvuldige voorbereid.

De 137e infanteriebrigade o.l.v. brigade generaal Campbell zou de aanval op het kanaal leiden. Gedurende de nacht waren er ook Duitse tegen aanvallen met hoogexplosieve granaten en gas, tegen de ochtend nam dit wat af, een teken dat de vijand geen aanval op grote schaal die dag meer verwachte. Z uur: 5.50. mede als gevolg van gas/rook granaten met daarbij een ochtend mist was er weinig zicht. De aanval met bajonetten op de eerste loopgraaf ging vlot en op schema. Hierbij ook weer gebruik gemaakt van de "creeping barrage" en rook (smoke) granaten met pal daarachter de aanvallende infanterie. Het gehele gevecht vond plaats in een dikke mist (fog) waardoor de Duitsers nog meer verrast werden. Veel bajonetgevechten. Sommigen hadden moeite zich te oriënteren vanwege de mist. Achterblivers in de loopgraven zagen niets. De mist speelde de Britten wel in de kaart. Veel Duitse krijgsgevangenen. Verovering van de Rickevalbrug, bewakers gedood, overmeesterd, kregen geen kans de brug met explosieven te vernielen.

Nadat het St Quentin kanaal was over getrokkken werd op 4 oktober de aanval ingezet op Ramicourt en de dorpen er omheen, ongeveer het achterste deel hier van de Hindeburg linie, de Beaurevoir- Fonsomme linie. In Magny la Fosse bevond zich was een advanced dressing station. In de bevrijde plaatsen Ramicourt en Montbrehain leefden nog burgers, een teken dat men voorbij het verwoeste terrein van de Hindenburg linie was gekomen.

Rose C.A. Three years in France with the Guns: / Being Episodes in the life of a Field Battery

periode eind 1915-1918

Opgesteld aan de hand van notities van ervaringen van een militair ingedeeld bij een artillerie batterij. Begint bij de aankomst in Lehavre in augustus 1915. De batterij wordt op diverse plaatsen in het front ingezet. Vaak wordt wat gezegd over de "wagon line": dit is de linie achter het front waar de paarden, munitie ed werd gestald net buiten bereik vijandelijke artillerie. De paarden waren nodig om de artillerie weer snel te kunnen verplaatsen (6 paarden voor één kanon). Met kerst 1915 was er weer een soort voorstel van Duitsers om te verbroederen, van hogerhand werd dit aan de Engelse soldaten verboden en ging dus niet door. Locaties waar de batterij werd ingezet: bij Loos, bij Ieper, Somme gebied (vanaf augustus 1916) , in 1917 bij Messines (Wulvergem) en maakt de mijnenslag mee, waarbij in één dag de Duitse salient werd veroverd. Daarna voor de 2e keer in de Ieper salient bij Boezinge, de noordkant van Ieper waarbij het Yzerkanaal het no-man's land was. Hier werd de batterij neergezet bij Elverdinghe, nogal naar achteren daar de Duitsers vanaf de Pilkim hoogte hen konden observeren. De batterij moest direct weer een andere locatie zoeken daar ze snel waren ontdekt. Er zijn O.P. (observatie punten) met een telefoonverbinding naar achteren naar de batterij die zo de instructies kreeg.

Er zijn dan voorbereidingen voor een groots offensief. Begint weer met een bombardement, de Duitsers moeten wat terug trekken en de posities aan de andere zijde van het Ijzer kanaal kunnen worden ingenomen. De batterij is nu gewikkeld in de 3e slag bij Ieper. Beschrijving aanval 1e dag. Eind september kan de batterij gedurende een paar dagen herstellen (refit) in Herszeele. Daarna terug. Krijgen ook te maken met mosterdgas. Steeds als de batterij weer wordt ontdekt door de vijand wordt het door de beschieing te riskant en wordt het geheel opnieuw verplaatst. Tenslotte worden ze begin november 1917 vervangen en zijn even in de buurt van Proven (bij Poperinghe). Vrij snel daarna gaat de batterij naar het gebied vóór Cambrai (Duits) waar dus in november 1917 een tankaanval plaatsvond met even een doorbraak van de Hindenburg linie. Cambrai kon niet worden bereikt, de aanval kwam tot stilstand op het moment dat de batterij daar arriveerde. Men kwam in actie ten noorden van Flesquières, vrij dicht bij Cambrai. Men kwam hier in een veroverde Duitse dug out met ruime accomodatie diep onder de grond. Zien hier ook hoe de Hindenburg linie in elkaar stak: aantal zones met prikkeldraad, daarachter een diepe smalle voorste loopgraaf, slechts licht bemand met communicatie loopgraven naar achteren naar de hoofd Hindenburg loopgraaf: diep en wijd met "duck boarden", ruime dug outs. Daarachter nog weer een versterking (support line).

Het bataljon bevond zich nu in een soort van op de Duitsers veroverde salient vlak voor Cambrai, gevaarlijk, en uiteindelijk werd deze salient opgeheven en werd weer terug getrokken tot ten zuiden van Bapaune. Daarna overgeplaatsing naar een locatie wat ten westen van Arras. Hier werd kerst 1917 doorgebracht.

Na nieuwjaar naar een sector ten noorden van Monchy, het Vimy gebied (Vimy nu in geallieerde handen). De artillerie werd hier opgesteld bij het riviertje Scarpe bij Fampoux (ten oosten van Arras). Hier comfortabele tijd, zo nu en dan naar Arras, een plaats die nu weer werd bewoond door Fransen en waar het normale leven weer begon.

Dan 21 maart 1918: Na een ononderbroken bombardement begon in een dikke mist de Duitse aanval. Hoewel aanvankelijk enorme terreinwinst werd behaald ging dit voor de Duitsers ook gepaard met gigantische verliezen: Een machinegunner doodde in zijn eentje 200 Duitsers en werd "lunatic". Er werd door de Duitsers nog gepoogd Arras, waar de auteur met zijn artillerie batterij zich bevond, terug te winnen, maar men hoefde deze locatie bij Arras niet te verlaten.

Het verhaal eindigt dan met de definitieve doorbraak van de Hindenburg linie. Bij de wapenstilstand (11 november) was Mauberge weer bereikt vlak bij Mons (Bergen). Daarna kwam de batterij in rust bij Keulen als "Watch on the Rhine".

hieronder de veld artilleriebatterij: 6 paarden voor één kanon.

Ross, Clarence, Diary of Clarence Ross: Een canadees dagboek opgesteld in telegramstijl

(periode: 1916)

Komt aan in 1916, vecht bij Ieper, Kemmel, Somme gebied en sneuvelt in april 1917 Vimy Ridge

Sanders, Leslie Yorath: A soldier of England

Een posthuum uitgegeven boekje door de familie (zijn moeder). Levens beschrijving van een getalenteerde jongen die zich vrijwillig meldt bij de new army.

Sneuvelde bij Pommier, in eerste instantie begraven bij Warlincourt.

Belangrijkste deel zijn de brieven met beschrijvingen van de frontlinie met overpeinzingen. Locaties worden in de brieven niet genoemd maar zijn frontleven speelde zich af in Noord Frankrijk en rond Yper (hij raakte onder meer gewond bij hill 70). Ook de brieven aan zijn ouders geschreven bij leven voor het geval hij zou sneuvelen worden weergegeven.