langemark

Ook wel het "studenten friedhof" genoemd vanwege het feit dat hier zoveel (3000) studenten (allen gemeld als vrijwilliger) zijn begraven. Zij sneuvelden in het najaar 1914 bij de bestorming van Langemark (1e slag bij ieper). In totaal liggen hier rond 44000 Duitse soldaten. (Langemark is verder berucht vanwege de eerste Duitse gasaanval op 22 april 1915 tijdens de 2e slag van Ieper).

Ingang van de begraafplaats met op de achtergrond de beeldengroep van Emil Krieger. Hij werd geinspireerd door een foto met treurende soldaten bij een graf van een kameraad.

Hier het zg "kameraden massagraf" met op de zerken links en rechts de namen van 16940 soldaten die later alsnog geidentificeerd zijn. De rest van de 24000 soldaten in dit massagraf bleven onbekend.

Vanaf 1971 werden de graven door de VDK (Volksbund Duitsche Gräber) veranderd waar eerst alleen een grafnummer op stond, nu op de stenen meer persoonlijke gegevens.: indien bekend: voornaam, familienaam, rang en datum van overlijden.

Deze imposante Duitse begraafplaats bij Langemark werd bezocht in 2004 en in 2010.

Bij het laatste bezoek was aan de zijkant, noordzijde, een parkeerplaats gekomen en vandaar wandel je via een soort tunnelgebouw naar de ingang. Tijdens de passage door de tunnel kun je stoppen voor het opdoen van audiovisuele beelden van de strijd die zich hier heeft afgespeeld. In het poortgebouw kom je rechts en links in ruimten met opschriften, rechts in eikenhout duizenden namen van geidentificeerde en hier begraven soldaten in naamloze graven.

De begraafplaats heeft een heel ander karakter dan de geallieerde “war cemeteries”, wat donkerder door hoge eiken bomen, de typische Duitse kruisen en hier de platte grafstenen in de grond.

Op de achtergrond ziet men de beeldengroep van Emiel Krieger, gemaakt n.a.v. een foto van treurende soldaten bij een graf van een kameraad.

Men loopt langs het enorme massa “kameradengraf” met op de zuilen de namen.

Chronologie van dit oorlogskerkhof:

1915: er liggen in dit gebied een aantal geimproviseerde kerkhoven

1916-1918: het gebied is Duits en het aantal begraven soldaten neemt toe.

Jaren 1920: VDK (Volksbund Deutsche Kriegsgräberfürsorge) wordt actief: begraafplaatsen werden gerenoveerd, toen heette het hier: Langemarck Nord.

Begin jaren 1930: eikebomen geplant en in 1932 officieel geopend. Heette vanaf toen Langemark begraafplaats.

1954: Alle graven werden in Vlaanderen geconcentreerd in 4 Duitse oorlogskerkhoven: Langemark, Menen, Vladsko en een wat kleinere in Hooglede, allen in eenzelfde duistere stijl.

Vanaf die tijd werden naar hier vanaf 18 andere begraafplaatsen 9500 soldaten gebracht, van sommigen was alleen bekend dat het om Duitse soldaten ging, geen bijbehorende naam. Alle niet geidentificeerde soldaten uit de omgeving kwamen naar Langemark.

Situatie toen: totaal hier begraven: 44294: daarvan 24916 niet geidentificeerd, en kwamen in het “kameraden” massagraf, later werden alsnog 16940 geidentificeerd en de namen van hen kwamen op de bronzen tabletten naast het massagraf.

Daarvan 19378 wel geidentificeerd, de namen van degenen wel geidentificeerd (9257) doch niet in een bekend graf staan op de houten panelen in de ruimte rechts van het toegangspoortgebouw.

nieuwe toegangsweg met de "tunnel"

beeldengroep van opzij

de kruisen van basalt

voormalige schuilplaatsbunker van de voormalige vededigingslinie boven en onder

In het poortgebouw direct rechts in eikenhouten panelen de namen van degenen waarvan bekend is dat ze hier zijn begraven, maar niet in geidentificeerde graven.

voor meer informatie klik hier hier

De Slag om Langemark luidt op 21 oktober 1914 het begin van de Eerste Slag om Ieper in. Het 26e Duitse reservekorps staat opgesteld tussen Poelkapelle en Zonnebeke tegenover de Britse en Franse troepen in Langemark en Boezinge. Het Duitse korps bestaat voornamelijk uit vrijwillige studenten, zonder enige militaire opleiding. Het Britse korps bestaat uit doorgewinterde beroepssoldaten, de zogenaamde Schotse Rifle Men. Om 6:00 uur vallen de Duitse soldaten aan, maar worden letterlijk afgemaakt door de Britten. Volgens de legende gebeurt dit onder het zingen van "Deutschland, Deutschland über alles". Dit hardnekkige verhaal berust echter niet op werkelijkheid. Niet in de laatste plaats omdat dit lied totaal geen marslied is. De Duitsers houden dit vier dagen vol, winnen geen meter grond, en verliezen bijna al hun manschappen.